برج آزادی که پیش از انقلاب «بنای یادبود شهیاد آریامهر» نام داشت، برای بزرگداشت دو هزار و پانصدمین سال بنیان‌گذاری شاهنشاهی ایران ساخته شد و در مهرماه ۱۳۵۰ هم‌زمان با برگزاری جشن‌های دوهزار و پانصدساله گشایش یافت. این برج به زودی به نماد شهر تهران و ایران مدرن تبدیل شد و در جریان انقلاب سال ۱۳۵۷ حضوری نمادین پیدا کرد.

برج آزادی بنای مدرنی است که با نگاه به فرهنگ و معماری تاریخی ایران ساخته شده و میراث معماری این سرزمین را در دوران پیش و پس از اسلام در خود بازتاب است.  

در برنامه تاریخ‌گرایی در معماری معاصر ایران به روایت برج آزادی، ابتدا توضیحاتی درباره پیشینه تاریخی طراحی و ساخت برج آزادی داده خواهد شد. سپس به معرفی معمار بنا، مهندس حسین امانت و سوابق علمی و تجربی او می‌پردازیم. در ادامه وارد فضای داخلی برج آزادی می‌شویم. از طبقه زیرزمین تا پشت‌بام بالا می‌رویم و در هر طبقه درباره مبانی معماری و چگونگی ساخت فضاهای گوناگون صحبت می‌کنیم. در مسیر بازگشت نیز فضاهای زیرزمینی برج شامل موزه اولیه شهیاد و بخش‌های الحاقی مانند سالن مولتی ویژن و تالار ایرانشناسی را می‌بینیم و درباره آن‌ها توضیحاتی را می‌شنویم.

• کارشناس این برنامه، آقای حمیدرضا حسینی، پژوهشگر تاریخ معاصر و نویسنده مقاله «برج و میدان آزادی» در دانشنامه تهران بزرگ است.